چالش عمق تولید داخل برای تولیدکنندگان تجهیزات پزشکی
عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان تجهیزات پزشکی در گفتگو با آیمد90 ضمن بررسی چالش عمق تولید داخل، به بررسی سایر مشکلات تولیدکنندگان و ارائه راهکار در این زمینه ها پرداخت
عبدالله مستعلی پور، عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان تجهیزات پزشکی در گفتگو با خبرنگار آیمد۹۰ در مورد بحث عمق تولید داخل اظهار داشت: بسته به پیچیدگی کالا، عمق تولید داخل محصولات متفاوت است ولی نکته اساسی این است که واحدهایی که تعیین عمق ساخت داخل را انجام می دهند باید شناخت کافی نسبت به کالاها و مختصات آن داشته باشند ولی متاسفانه هنوز در این نقطه، مشکلات و نقصان های زیادی وجود دارد
نظرات متفاوتی در تشخیص عمق تولید داخل در حوزه تجهیزات پزشکی وجود دارد که این موضوع تولیدکنندگان را رنج می دهد و آنها را با فراز و فرودهای متعدد مواجه می سازد.
یکی از بزرگترین مشکلات در این خصوص، فقدان وحدت رویه است. این موضوع هم در داخل یک سازمان و هم بین سازمان های مختلف، موجب این می شود که به قوانین و مقررات، رویکردهای سلیقه ای تحمیل شود و در نهایت، همه این مسائل در مسیر تولید و تعیین عمق ساخت مشکل ایجاد کند و موجب اتلاف وقت و انرژی فعالان اقتصادی می شود.
باید در سازمان ها وحدت رویه ایجاد شود و به اجماع و توافق با هم برسند و بعد فعالان اقتصادی را به این گردونه وارد کنند ولی متاسفانه در حال حاضر، تولیدکنندگان تبدیل به نمونه های آزمایشگاهی شده اند.
بر اساس قانون، تعیین عمق ساخت از وظایف ذاتی وزارت بهداشت نیست و صدور پروانه تولید و بهره برداری با وزارت صمت است و باید وزارت صمت به این موضوعات ورود کند و عمق ساخت را تعیین کند. وظیفه اصلی وزارت بهداشت رگولاتوری کیفی تولیداست نه تعیین عمق ساخت. اگر وزارت بهداشت از این موضوع خروج کند، هم خودش راحت می شود و هم شاید وزارت صمت بهتر به وظیفه ذاتی خود عمل کند.
توجه به سرفصل تجهیزات‌پزشکی در بودجه دانشگاه ها
وی در خصوص مطالبات شرکت های تولیدکننده تجهیزات پزشکی اظهار داشت: شرکت ها در مسیر تامین نقدینگی با مشکلات زیادی برخورد کرده اند که این موضوع به خاطر عدم پرداخت به موقع دانشگاه های علوم پزشکی یا طولانی بودن مدت پرداخت هاست.
تا زمانی که تولیدکننده از نظر نقدینگی نتواند خودش را تامین کند، نمی تواند به موقع مواد اولیه را تامین و به تولید برساند و به این دلیل باید گفت در شرایطی که شرکت ها با مشکل نقدینگی دست و پنجه نرم می کنند، تاخیر در پرداخت مطالبات، در نهایت به تاخیر در تامین اقلام پزشکی منجر می شود.
متاسفانه در مورد پرداخت ها تناقضی بین دانشگاه ها وجود دارد، دانشگاه تهران معوقات مرداد ماه امسال را پرداخت می کند ولی دانشگاه علوم پزشکی ایران از دی ماه سال گذشته به تولید کننده پولی پرداخت نکرده است و اگر همکاران ما به بیمارستان های دانشگاهها، جنس تحویل می دهند به خاطر احساس مسئولیت اخلاقی و سلامت هموطنان و نگرانی از سرگردان شدن مردم است، فقط به اندازه ای جنس به بیمارستان ها تحویل داده می شودکه گذران داشته باشند.
باید به دانشگاه ها هشدار جدی داده شود که سرفصل بودجه شان را اصلاح کنند و سرفصل تجهیزات را در جای خود هزینه کنند و در این خصوص باید بودجه ای که بابت تامین تجهیزات پزشکی در نظر گرفته می شود، نشان دار شود و در صورت عدم تامین بموقع مالی تولیدکنندگان این هشدار جدی به منزله کمبود در مراکز خواهد بود.
امان از بروکراسی طولانی
مشکل بعدی تولیدکنندگان، طولانی بودن فرآیند صدور مجوزهای مربوطه است که اگر وزارت بهداشت با توجه به شرایط نقدینگی شرکت ها، نگاه ویژه ای به این موضوع داشته باشد بخشی از کمبودها جبران می شود.
به طور مثال، متاسفانه در اغلب اوقات به جای اینکه یک باره همه نواقص پرونده را اعلام کنند، ده بار نواقص را بریده بریده اعلام می کنند که به این صورت زمان زیادی صرف این کار می شود.
تولیدکنندگان تجهیزات پزشکی برای واردات مواد اولیه از خارج از کشور هم مشکلات زیادی دارند و به پروسه طولانی 8 ماهه گرفتار می شوند. بعد از عبور از این مسیر به بانک مرکزی می رسند و به محض اینکه تخصیص از اداره کل داده می شود بانک عامل پول را بلوکه می کند ولی زمان تخصیص ارز نامشخص است.
